Chlaussprüchli

Es Liechtli brennt im Tannewald,
was sött au das bedüte?
Chunnt ächt dä Samichlaus scho bald?
I ghör äs Glöggli lüüte.

Es isch dä Chlaus mit schwäre Schritt,
chömed und lueged gschwind!
Er treit en Sack voll Nüssli mit,
für alli, alli Chind

Samichlaus, wo chunsch du här?
Siebehundert Stund wiit här!

Samichlaus, isch s’Säckli schwär?
Siebehundert Pfund isch’s schwär!

Samichlaus, machs schnäll läär!
Denn isch s’Säckli nüme schwär!

Samichlaus ich hett än Wunsch:

Wänn du dänn zu üüs chunsch, wett ich mit dir use gah und zum Eseli schtah.
Wett sis Chöpfli id Arme neh und ihm öppis feins z Frässe geh.

De Samichhlaus luegt z friede drii, wie sötts au chänne andersch sii.
Die schönste Chuttä leit er aa, mit glänzende wiise Pelzli dra.

Er stampft gmüetlich dur dä Schnee, det staht es Hüüsli und det äs Reh.
Und ds Bächli springt so schnäll ass ma, a üsem liebem Chlaus voraa.

Schneeflöggli flüüged weich und zart, ganz liislig i Chlausbart.
Die erschte Hüüser sind nümme wiit, s isch Chlaustag, oh du liebi Ziit.

De Samichlaus und sis Eseli göhnd durä Winterwald.
Es isch schu spaat, es dunklet glii und ds Dörfli gseht mä bald.

Uf allne Tannäbäum liit silberglänzigs Tau.
Jedes hät sis Träumli vu Cherzäglanz und Liechter.

Äs Zwärgli treit d Laternä dur de Wäg vorab.
Am Himme schniied d Stärnli und ä Schmutzli stimmt ds Nachtlied aah.

Zum Wald uus über d Wiese sprint ds Bächli schnäll devuu.
De Schnee liit wie Wattä, jetzt isch dä Winter chuu.

De Samichlaus und ds Eseli sind schu bim erschte Huus.
D Chind gsänd de heiteri Lampäschii schu zum chliine Fänschter uus.

De Winter isch doch wieder chuu, jetzt hätsmer aber gwohlet.
Und über d Nacht isch vill Schnee vum Himmel drohlet.

De Samichlaus wird öppe glii die erschte Bänze bache.
Wie die leschte sind lutschtig gsi, ich muess hüt nu lachä.

Z Nacht willi nümme verusse gah, häts nuch so schüüni Stärne. Suscht staht uf ds Mal de Schmutzli daa, mit sineres grosse Latärne.

Samichlaus bisch immer uf Trab, Stäge uf und Stäge ab.
Chunsch am Aabig ändlich hei, häsch sicher müedi Bei?

Ds Eseli wu nuch Fuetter wett, laht dich erscht nunig is Bett.
Wänn es dänn versorgt isch, sitzisch hunrig a din Tisch.

Gäll du wirsch Gottseidank, nie im Läbä würggli chrangg?
Lueg guet zu dir, dass dä au nächscht Jahr wieder chasch züenis chuu.

Wie chlopfet miis Härzli, de Chlaus chunt hüt z Nacht.
Ha üsers Stübli ganz heimelig gmacht.

Verussä liit au schu es schüümli Schnee.
Vum Chlaus siine Stifel chasch d Spuure grad gseh.

Ich chan niened meh ruehig hoggä, chan niened meh sii.
Säg einisch liebs Mueti, glöggelets dänn glii?

Wänns dämmeret im Wald ussä und d Rehli gu schlafä wänd, dänn nimmt de Chlaus sin Sack id Händ voll Tirggel, Öpfel und voll Nusse.

Er chlopfet luut a jedem Tüürli und teilt dänn froh vo Huus zu Huus vo siine guete Sache uus und wärmt sich nuch chlei am Füürli.

Uf einmal stampft er aber wiiter, dur d Gass durab, dur ds Städli ine. Er hät halt gar ä Huufe ztue und woner hane chunt, da git er.

Da teilt er us vo siine Sache sovill im Chrattä inne sind, dänn er isch sonen Chinderfründ, wor arm und riich ä Freud will machä.

Ich hoffä nuch i derä Schtund, dänn ds Warte fallt mir schüüli schwär. Sin gueti Sack sig nüd scho läär, wänn er i üses Hüüsli chunnt.

Samichlaus, dörf ich ächt wänn ich gross bin mit dir chuu?
Dass dich nüd so fescht muesch plagä, tuen ich gärn din Sack tragä.

Chönnt dir ds Eseli chlie haa, wänn muesch zu dä Chindä gah.
Meinsch das giengti ächt, was glaubsch? Ich wär uumäär glücklich, wänns du erlaubsch.

Gäll liebä Samichlaus,
du gisch mir sicher rächt,
ich bin ganz en liebä
und machs gar nüd schlächt

Uufrumä tuen ich immer,
lüge praktisch nie,
mit dä Gspändli striitä
au nur öppädie

Darum glaubi, dass du mirä
Belohnig gisch,
au wänns da nur öpis chliises
im Chlaussäckli isch.

Hüt isch Samichlause-Tag.
Und üsi füüf? Sind die ächt parat?

Der wett em Chlaus gu Türe uufmache.
Der hed em extra Guetzli bache.
Der wott ihm heissä Tee serviere
und der es Gschänkli präsentiere.

Doch der wos Värsli sötti säge
versteckt sich hinder dr Chällerstäge.

Anleitung:
Die Hand aufrecht vor das Kind halten. Ab der 2. Strophe jeden Finger entsprechend dem Vers mit der anderen Hand bewegen. Beim kleinsten Finger beginnen.

Bei der letzten Strophe versteckt sich der Daumen in der Hand (Faust) und die einzelnen Knöchel deuten die Treppen an, unter der er sich versteckt.

Samichlaus, du guetä Maa,
i weiss nöd öpp ich's dir säge cha.
Es druckt mii tüüf im Herz,
so öppis wie en liesä Schmerz.

Chumm bück dii zu mir, bis so guet,
denn säg ich dir, was mi plaagä tuet.
S’isch leider wieder Krieg und Not,
i mängem Huus fehlt ’s täglich Brot,
und vili Chind i mängem Land,
händ weder Muetter, Bett, no Gwand.
De Tod isch de einzig Gascht,
weisch Samichlaus, drum brüel i fascht.

Bim Bätte han i geschter denkt,
mir alli werdet riich beschenkt.
Mir händ’s im schönä Schwizerländli recht,
es goht üs allgemein nöd schlecht.
Händ Bett, Brot und Grittibänze,
und üsi Auge dörfet glänze.

O Samichlaus, i g’see, du brüelisch selber fascht,
i ha di doch nur wölle bitte,
leg eis vo mine Geschenk uf d’Site.
Und gib’s eim vo dene Chind,
wo ohni Brot und Heimat sind.

Samichlaus du guete Maa,
mir freued üss, bisch du da.

So schnäll isch das Jahr vergange
und mir händ gar nöd lang uf dich müesse plange.

Ja bi eus im Huus passiert halt öppe Mal es Malheur;
und du häsch defür natürli immer es offnigs Ghör.

Für jedi nöd so heldehafti Tat
häsch du immer die passend Rüüg parat.

Du seisch eus, das sölled mir dänn ja nüme mache,
will es sigi mängisch würklich nöd zum lache.

Mir wärdet eus bessere, ganz bestimmt,
dänn jede weiss ja schliesslich, wie me sich benimmt.

Dis grosse Buech pack bitte wider ii,
dänn chömmer gmüetlich und fröhlich nachli zäme sii.

Es Liechtli chunt dr Feldweg i,
i glaub das mues de Samichlaus sii.

Jetzt ghört mer’s Glöggli, still los guet,
wie’s über d‘ Wiese lüüte tuet,

Mis herzli chlopfet lies und fescht,
ich hoff Du weisch vo mir nur’s bescht.

Die andere chline Sachä,
wetti s’nägscht Jahr besser machä.

Drum bitte lueg in Sack jetzt drii,
ob’s öppis häsch für mich debii.